Ustalenie miejsca pobytu dziecka

W zakresie spraw związanych z dzieckiem istotną kwestią jest ustalenie jego miejsca zamieszkania – a więc wskazanie, gdzie dziecko ma stałe miejsce pobytu, gdzie koncentruje się jego centrum życiowe, tzn. przy którym rodzicu na stale mieszka. Oczywiście, kwestia ta nie pojawia się wcale, gdy rodzice mieszkają razem, czy to jako małżeństwo czy jako konkubinat – wtedy dziecko po prostu mieszka tam, gdzie jego rodzice. Jednakże, gdy dochodzi do rozwodu albo rozpadu związku i rodzice chcą zamieszkać oddzielnie, ważne jest, aby uregulować miejsce pobytu dziecka.

Art. 26 kodeksu cywilnego wskazuje, że: „§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.”

Powyższe oznacza, że ustalić miejsce zamieszkania dziecka można w drodze porozumienia/ugody mediacyjnej albo w drodze decyzji sądu, oczywiście wtedy, gdy między rodzicami nie ma zgody, co do tego, gdzie dziecko powinno mieć miejsce zamieszkania. Nie da się ukryć, że w większości przypadków miejsce zamieszkania dziecka będzie przy matce, choć nie można wykluczyć sytuacji, w której to wyłącznie ojciec ma pełnię władzy rodzicielskiej i to przy nim zostanie ustalone miejsce zamieszkania dziecka. Jeżeli oboje rodzice mają pełnię władzy rodzicielskiej i nie potrafią porozumieć się co do miejsca zamieszkania dziecka, wtedy o tym rozstrzyga sąd. Sąd podejmując decyzję o miejscu pobytu dziecka kieruje się jego dobrem, relacjami z rodzicami oraz dotychczasową sytuacją w jakiej dziecko znajdowało się.