Współwłasność nieruchomości może być w praktyce bardzo problematyczna, dlatego współwłaściciele z reguły dążą do zniesienia współwłasności. Istnieją dwa sposoby zniesienia współwłasności: umowny i sądowy.
Umowne zniesienie współwłasności
Zniesienie współwłasności poprzez podpisanie umowy u notariusza jest sposobem najszybszym i niekiedy również i najtańszym dla współwłaścicieli. Jednakże, wymaga ona zgodnego stanowiska wszystkich współwłaścicieli co do formy podziału nieruchomości i ewentualnych wzajemnych spłat i dopłat. Jeżeli jednak, współwłaściciele nie są w stanie dojść do porozumienia, pozostaje jedynie droga sądowa.
Sądowe zniesienie współwłasności
Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do złożenia wniosku o zniesienie współwłasności do sądu. W takim wniosku może określić swój pomysł na zniesienie współwłasności, kwoty ewentualnych spłat i dopłat czy rozliczenie nakładów na nieruchomość. Sąd po zapoznaniu się ze stanowiskami wszystkich współwłaścicieli będzie dążył do tego, aby znieść współwłasność w sposób odpowiadający wszystkim współwłaścicielom.
Formy zniesienia współwłasności nieruchomości
Istnieje kilka form zniesienia współwłasności, które zostały określone w przepisach kodeksu cywilnego:
fizyczny podział nieruchomości – polega na tym, że w sposób fizyczny wydziela się części nieruchomości, które stają się oddzielnymi własnościami poszczególnych współwłaścicieli;
przyznanie nieruchomości jednemu ze współwłaścicieli – w takiej sytuacji jeden ze współwłaścicieli staje się wyłącznym właścicielem całej nieruchomości i jest zobowiązany do spłaty pozostałym współwłaścicielom odpowiednio do wielkości ich udziałów;
tzw. sprzedaż sądowa nieruchomości – oznacza to, że nieruchomość jest sprzedawana na licytacji komorniczej, a kwota uzyskana ze sprzedaży jest dzielona na wszystkich współwłaścicieli stosownie do wielkości ich udziałów.
Comments